Yıllar

Yıllar masa başına okumaya oturmuş
Okudukça insan ,insanlıkta kaybolmuş

Dağlarda salınan, otlar okumaya koyulmuş
Eteklerine hayat tecrübesi çiçekler doldurmuş

Sararan yaprakların derununda çiçekler saklıdır
Mümine gülden geçen yollar yasaklıdır

Bin cefa da vardır mutlaka gizli bir niğmet
Peygamberi düşün sığın yüce mevlaya sabret

Silinir bütün kirler gül kokulu aynaya bakınca
Merhamet denen bulutlardan yağmur akınca

Hafif olamaz gök kubbe bunca dizili yıldız ve ay
Göz gören ağma ise hal olur nice vay anam vay

Kalbin sahibi inçe yazar ,suya düşeni insan eder
Tebessüm sadakadır uzak kalsın ruhumuza keder.. ..

Sema Sezer 
18/10/2016
www.kafiye.net