Hayat !
Güldürmedi yüzü çile çektikçe
Silmedi yaşımı, ağlattı hayat !
Düzenine uydum, gücüm yettikçe
Ömrümce karalar bağlattı hayat !

Kambur iken belim sırtıma bindi
Ağırdı yükleri, içine sindi
Sancısı yaş olup, gözümden indi
Habire durmadan, çağlattı hayat !

Sönmedi közleri, kıvılcım varken
Soluğumu kesti, nefesim darken
Umurunda değil, canı yakarken
Ateşle bağrımı, dağlattı hayat !

Rüzgarı savurdu, gurbet eline
Dayanmadı kalbim keskin yeline
Sürükleyip durdu azgın seline
Yerden yere vurup, dağıttı hayat !

Yoruldum desem de işe yaramaz
Göçüp geçen ömrü geri saramaz
Böyle ah etmekle, sona varamaz
Feryat ve figanla, bağırttı hayat !

Nesrin Önem
13 10 2016
www.kafiye.net