AĞIR GELİYOR HAYAT

Bazen bir kare fotoğraf, bazen hüzünlü bakan gözler, bazen alınan bir haber insanı ne kadar çok etkiliyor.
Elden gelen olmasa da insan tarafını belli etmek için karınca misali yazıyor.
Tabanda insan üzerine konulan tuğlalar yaşamda yaşananlar, piramidin en ucunda ise aşağıda ezilen yüreğin feryatlarından oluşan kan kırmızı bir gelincik çiçeği.

Ağır geliyor bunca ölümün ardından yas tutucu ve sadece gözlemci olmak. Çırpınıyor yürek çıkmak istercesine göğüs kafesinden, can uçmak istiyor sonsuzluğa.
Yürek dayanmıyor artık bunca acıya, kötülüğe. Dursun artık kötülükler, ölümler, kırılsın masuma uzanan eller…

Biz büyüdük dünya mı kötü oldu? Biz yaşlanıyoruz dünya mı çekilmez oluyor?
Biz mi başaramadık insan olmayı? Suçlu kim sadece bakan gözlerimiz mi?
Bu kadar kan neden akıyor? Sığamadık mı koca dünyaya, iki metre çukura sığacak o dağlara, taşlara sığmayan beden. Sadece soruyorum bunlar neden ?

Nejla BILGIN
www.kafiye.net