Bir İhtimal Daha Var

Sev beni ısrarla
Sevmekten nefesim kesilinceye kadar
Gönül tahtıma keyfince kurul
Düşüncemin iç sesi soru tonunda!

Eğer
Ruhumu çevreleyen karanlık hale benden ise
Umudumu karartmadan
Bir parıltı ile aydınlat beni
Eğer
Kalbime çöken siyah bulutlar benden ise
Şüpheyi hapsetmeden
Bir tebessüm ile rahatlat beni

Mahremiyetin yarattığı müstehcen duygusu…
Düşüncelerimi yiyen bitiren ön yargısı…
Olgumu incitmeye utanırım
Ufacık bir değişimle kurtar beni

Yüzümde yaprak bile kımıldamıyor
Oysa yazmak kuyularında
Konuşurken bir çocuk kadar körpe

”Ürkek” kavramının iç yakan sertliği,
” Yaralı” eyleminin içine sığındığı
Ateş gibi yakan bu bozgun 
Dışarıya açılır mı bu vitrinli ruhu?

Rüyadaymış gibi krizin tam ortası
Sanki migren, hainlerin en haini
Birazdan başlayacak…

İnan bana!

Dönmeden hatırlanmaz 
Bu sımsıkı bir kucaklaşma
Mısra aralarında anımsadıkları
En değerli belki de belleğine kazıdıkları

Geçmişten bir geçmemişe kandırmaca
En yüksekte ve en dipte yaşadığı
Şairin bil ki kendi duyguları

İlknur Yıldırım ____06.08.2016 ___Cuma

www.kafiye.net