Dağlanmış Risale

Köpüren göç kuraklığında
Zifiri bir bahar gecesini biler bütün sözler
İstila eder yüzümün güvertesini
Yoklukla sevişir bütün şiirler
Sonra âna adanır
Bir zaman dilimi
Solgun bir takvim yaprağına gömer
Geceye tutsak ârafımı
Sükud bile çıldırır…

Neydi bu kahreden sessizliğin sırrı
İçimi yontar bütün sözcükler
Bugün dünden alacaklı gibi
Hergün yolunu keser
Sabrım isyana dayanmış
Can suyum çekilir
Eteğime yapışır kuru bir karanfil
Gitmez hiç damağımdan acının o harı
Ve hâlimin sırrına kimse eremez
Hükmeden hikmetten başka…

Biliyorum
Susacak elbet bir gün bu sessizlik
Bir yağmur inecek
En kurak tarafından boylu poslu
Soluğu kesilecek hüznün
Geçmiş ve geçmemiş arasından doğacak an
Körelmiş dizeler bilenecek
Dağlanmış risale elbet ulaşacak gökyüzüne…

Ayfer Aksoy