Kayıp Günler

Bir şiir kendinden başka neyi anlatabilir ki?
Oysa her harf s/ana dokunurdu
İçimin boşluğunda yankılanırdı sevgisizlik
Öyle basit gelmedi
Nefes almak bile yetmedi
Hiç bir şiir ilk bakışın gibi huzur vermedi

Ne zamandır yaslı şiirlerim
Yüreğimde sonu gelmeyen bir sonbahar
Yüzümde dinmeyen bir yaprak dökümü
Ve üşüyorum ben

Koyamadık ayrılığın adını
Gitmeye meyilli yaz yağmuru gibi
Hafif serinletip
Ardından kor bir ateş gibi büyüttün alevlerini
Ve taçlandırdın zalim yüreğini

Şimdi ne yazsam sana dair
Titrer elime sıkışmış tütün
İçime çekerken dertler dert yüklenir
Kuşanan kimsesizliğimle
Yokluğundan dilenirdim seni
Kahrolurdu gökyüzü dönmezdi hiç göç eden kuşlar
Ben yinede severdim seni
Sende ölsem de sende dirilirdim
Kayıp günlerin gölgesinde
Kandırırdım yine dili susmuş yüreğimi

 

Ayfer Aksoy

www.kafiye.net