Hala Şoktayım
 

Saat aynı saat. Gözlerimi kapattım yine Kulağıma o güzel melodi doluyor huzurla birlikte. Müzik de aynı. Türk sanat müziği çalıyor. Tıpkı dün akşamki gibi. Ama sen yoksun. Bir gerçek miydin, var mıydın. Yoksa ben seni yıllardır beklediğim için buldum mu sandım. Bana yalnızlığıma katlanmam için küçük bir umut mu vermeye geldin bir an. Hayalle gerçek arası yolculuk yaşattın bana. Sonra gittin. Hala şoktayım..

Duymak istediğim sözleri sen mi söyledin. Yoksa ben duydum mu sandım. Artık yalnız değilsin dedin bana. Ben varım. Senin için geldim dedin onca yoldan. Yüzüme baktın. Hafızama yerleşen o gülüşün vardı yüzünde. Şaşkınlıkla bakarken yüzüne gözlerine takılıp kaldım. Sevgi vardı bakışlarında. Sen gerçekten var mısın dünyamda. Yoksa ben öylemi sandım.. Doyamadım, inanamadım. Bir rüyamı yaşadıklarım?. Hala şoktayım.

Sürekli aynı soruyu sordun bana bütün gece.. Mutlu musun? Öylesine unutmuştum ki mutlu olmayı. Biran bu duyguyu hatırlayamadım. İçimden geçeni dinledim yine. Mutluluk böyle bir şey miydi. Var mıydı, Şuan yüreğimden yüzüme yansıyan, gözlerime bakan bir çift gözdemi saklıydı? Gözlerim doldu. Bu defa hüzün değildi sanırım. Bir an korktum. Ağlayamadım.

Gülüşün hafızamda sadece. Yüzünü kazıyamadım beynime. Öyle sevgi dolu baktın ki. Gözlerimi kaçırdım doyasıya bakamadım. Gerçek miydi bu yoksa düş mü bilmiyorum. Hala şoktayım.

Sevgiyi arıyorum dedin bana. Seni bana getiren bu açlığa şükrettim. Ellerimi tuttun sıcacıktı. Sana sarıldım sıkı sıkı. İçime sindirmek istedim varlığını. Yanımdaydın. Saçlarımı okşayan nefesindi duyuyordum. Ayrılamadım başımı koyduğum omuzdan. İçim coştu. Ah şu şarkılar.. Sözleşmiş gibi çalıyordu peşpeşe  ‘Geçmesin günümüz sevgilim yasla. O güzel başını göğsüme yasla.’  Yüreğim taştı nefesim kesildi. Doymadım, inanamadım. Bir rüyamı yaşadıklarım. Hala şoktayım.

Ne güçlüydüm ben oysa. Duvarlarım vardı. Kapılarım sağlam. Tek başıma olmaya alışmıştım sürekli şikayet etsem de. Belki de bu yüzden ürktüm bir an. Duvarlarımı yıkıp geçtin kapılarımı açtın. Savunmasız kaldım. İçimdeki çocuk özgür kaldı. Baktım ağlamıyordu bu defa. Balonlarımı saldım. Sıkıntılarımı uçurdum gökyüzüne. Yıldızlardan mutluluk yağdı. Kafam karıştı, dilim dolandı. Hala şoktayım.

Gerçek mi düş mü bunca yaşanan. Rüyamı yoksa bu, sabah uyandığımda bitecek.. Bilmiyorum. Bildiğim bir tek şey var. Hala şoktayım.

Şule Akar
04.09.2006
Saat :00.30
www.kafiye.net