İki Nefes Arasında

İki nefes arasın da
Olması için iç çektiği her şey için
Bir kalan ağlar her gün…

Ölüme mahkum yılkı atları gibi 
Sesine dolanırken yalnızlığım yokluğun künyeme yazılıyor
Akşamları boyadığın bir tablonun siyahında unuttun beni
İdamlık yaftam boynumda bekliyorum…

Ne kadar yakabilirsin ki karanlığım da beni
Ateş kül olup sonra da savrulup yok olmuyor mu…

Ah benim garip yüreğim
Yine aynı yerden mi sarılıyor yaraların
Gölgenin arkasına gizlen 
Gizlen ki taze yaranı kimse acıtmasın
Anlamazlar derdini
Kimseye anlatma sakın…

Buralar da sahte Mecnun’lar Leyla’lar türemiş 
Yoldan çıkmış ölmeye öldürmeye doymuyorlarmış
Sagular ninni geliyormuş kulaklarına
Cennetten kaçırıp
Cehenneme satmış ruhlarını onlar

Duaları bile verem olmuş hergün ağlıyormuş…

Meğer tomurcuklar hiç çiçek açmadan kurur 
Toprak olurmuş buralar da…

Ayfer Aksoy
www.kafiye.net