DELİ GÖNÜL

 Neden şikayet edersin deli gönül, 
 Taşkınlık yapıp kalp kıran sensin.
 Neden ağlayıp durursun deli gönül,
 Olur olmaz sözler söyleyen sensin.

 Bu kaçıncı pişmanlığın biliyor musun?
 Hiç olmayacak yerde taşkınlık yapıyorsun.
 Bu kaçıncı tövbe edişin hatırlıyor musun?
 Nede çabuk unutup kırgınlık çıkarıyorsun?

 Uslanmayacak mısın bu hareketlerden?
 Günlerce acı verdin ona durmadan,
 Sevginin ne olduğunu bilir misin sen?
 Acı günler yaşatırsın ona durmadan.
 

 Yeter artık deli gönül son olsun!
 Tövbenden dönme bir daha ne olursun, 
 Mutluluk vadet, geçmiş unutulsun,
 Yakında yeni bir hayatın var olsun.

 Belki son şansın bu gelecek gün,
 Dikkat, güldürmeye çalış, gülsün!
 Sakın üzme onu, sana gülsün!
 Fırtınalar kopmasın, yüzün gülsün.

 İzmir / 11.08.11979
 Hüseyin DURMUŞ
 www.kafiye.net