Zamanın Yokluğunda

Zamanın yokluğunda kahredişler varsa eğer,
Zulmün yaratılışında kalleşlikler benim içindir!
Sevdanın acılarla boğuştuğu şelale varsa eğer,
Zulüm için şelalenin suyunu kesmek benim içindir!

Gökyüzünden altın yüzükler ellere iner,
Bütün bulutlar yağmuru ellere götürürler,
Bereketli topraklar sevdama inan gülmezler,
Zulüm için bütün kazıklar sırada benim içindir!

Bir gün olsun mutluluk kapımda kul olmadı,
Bir gün olsun sevinç gözyaşları kirpik ıslatmadı,
Bir gün olsun güzel sözler kulaklarım duymadı,
Zulüm için gözyaşlarımın akması benim içindir!

Güneş altında yollarda mutluluğu koştururken,
Olumsuzlukları başarıya çevirmek için çakışırken,
Sevdiğime bir gün olsun dermen olmak için uğraşırken,
Zulüm için bütün yollara konan engeller benim içindir!

Sahtekarlar baş tacı olmuş mahkeme kapılarını açar,
Duymak istediğim mutluluğu çalmak için çalışırlar,
Allah’ın bir selamını bana bayram da bile kıskanırlar,
Zulüm olsun diye mutluluklara engeller benim içindir!

Sabır taşı çatladı yaşadıklarıma, ben ayaktayım!
Kimseler inanmadı, görenler şaşırdı, ben yılmadım!
Kaldırımlar acıdı, yollar üzüldü, ben yorulmadım!
Zulüm olsun diye dikenli teller yollarda benim içindir!

Yalnız kaldım, İzmir sokakları bana acımasın!
Sevdiklerim gittiler, artık bana bela bulaşmasın!
Bir manevi desteğim var derdim, isterim kaçmasın!
Zulüm olsun diye yaşanması zor iftiralar benim içindir!

İzmir/ 20.07.2009
Hüseyin DURMUŞ
ww.kafiye.net