FACEBOOK ARKADAŞLIĞI

Her ne kadar sanal alem diye bazıları tarafından küçümsenip dudak bükülsede bu alem gerçek alem. Herkesin içinde ne varsa paylaşımında da o var. Her ne kadar herkes kendisini farklı, olduğundan daha güzel, kültürlü ve varsıl göstermeye çalışsada gerçek apaçık ekranda ben buradayım diye yanıp sönüyor.

Herkesin beklentisi kendine göre; bazıları gecenin bir yarısı mrb, nbr, gibi kısaltmalarla manasız ve boş mesajlar gönderse de bir çok insan gercekten çok fazla dolu ve donanımlı. Facebook olmasa bu donanımlı insanlarla her ortamda karşılaşma imkanı yok bu sebeple facebook oldukça güzel bir sanal paylaşım ortamı. Değer verdiğim pek çok sayfa arkadaşım oldu.




Sonuç olarak sayfama baktığım zaman bir paylaşımın altında bu simitçi vatandaşın yorumunu okuduğum zaman gözlerim faltaşı gibi açıldı, mesaj aynen şu.
Ben yaşamım boyunca senelerce çeyrek asırdan fazla süre aynı işyerinde aynı insanlarla çalıştım ve mesafemi korudum ve kiminle ne zaman ne konuştuğuma çok dikkat ettim. Beni tanıyan herkes bilir ben mesafeli bir insanım ve gereksiz samimiyet ve sohbetlerden haz etmem. Sayfamın duruşu ve tavrı da çok net ve belli. Ben şiir ve öykü paylaşımı yapıyorum ve yayınladıklarım ise sadece kendi yazılarım.

Son günlerde memleket dernekleri ile çalışmam sebebiyle pek çok değişik meslek grubu insanla karşılaştım. Birkaç gün önce bir arkadaşlık isteği geldi bende profiline baktım, vatandaş sokakta simit satan bir simitçi aynı coğrafyanın hemşehrisi olmamız sebebiyle kabul ettim. Belki edebiyatla ilgileniyor, öykü ve şiir okur veya okumasına vesile olurum diye düşündüm.

Birinci gün simitçi arkadaş sabah günaydın mesajı gönderdi. Iyi niyetle günaydın yazdım. Allah’ın selamını almak gerekir. Ikinci gün “Günaydın abla nasılsın?” Yazdı . Baktım konu uzayacak hiç cevap vermedim. Sonra paylaşımlarımı beğenmiş. Bende öykü ve şiir okuyor ne güzel diye mutlu oldum.

Bu zamanda hiç kimse kitap okumaya, öykü ve şiir okumaya zaman ayıramıyor. Kime sorsan “vaktim yok, kafam çok dolu, hiç okumuyorum ” diyor. Bu sebeple yazan için okuyucu çok değerli.

“Abla beni evlendirsene” bu mesajı görür görmez sildim ve vatandaşı da sayfamdan sildim. Avukat yeğenim bana gülüyor. “Evlendirme proğramına git diye yaz” dese de yazmadım. Ne alaka anlayamadım beni evlendirme proğramı yapan kime benzetti onu da bilemedim.


Kitap yayınlamaya karar verdiğim dönemde sanal aleme dahil oldum bu sebeple çok eski sayılmam. Şimdi edindiğim tecrubeye göre artık her gelen istediği edebiyat dünyasına kazandırmak için çaba harcamayacağım.

Keza okumak isteyen her ortamda okur, okumak istemeyen ise zaten elli tane mazeret bulur okumaz. Bunu bir kez daha anladım.


Saygı, sevgi ve mesafeli kalın…

Nejla BILGIN
www.kafiye.net