ALDIRMA

 

Eğer yağmur yağarsa saçlarına,
Güneş doğarsa  kaçan ruhuna,
Benliğin seni sararsa boşlukta,
Sen onları bırakmazsın, aldırma!

Hani laleleri vardı bahçelerinde,
Hani rüzgara gülüp geçerdin de,
Hani sokakta seni gördüklerinde,
Sen onlara hep gülümse, aldırma.

Baharın gelişinde ıhlamurun kokusu
Pencerenden girer içeri doğrusu,
O kızıl saçlarının her boğumlusu,
Sen onlara sadece bak, aldırma.

Tepsilerde fındık olmadan da yaşanır,
Bakışlarında bir ömür inan yaşanır,
Reyhanın kokusu boynuna dolanır,
Sen onları sadece hisset, aldırma.

Yüzündeki gülümseme, gamzelerinde
İnce gülüşlerin tüm senin benliğinde,
Zerafetin sevgilerin öksüzlüğünde,
Sen onları benliğinde gör, aldırma.

                                 Davutlar / 03.03.2006
                                 Hüseyin DURMUŞ 
                                 Emekli Edebiyat Öğretmeni
                                 Şair Yazar
                                 www.kafiye.net