GEL ANNE

Yalnızlığın hüküm sürdüğü saatlerde,
Büyür de büyür sana özlemim.
Gecenin en koyu yerinde,
Çöreklenir oturur yüreğime.
Bir gurbet türküsünde,
Devleşir acılarım.
Yanarım hasretinin ateşinde.

Gel…
Gel de tut ellerimi anne.
Yüzüme tatlı tatlı gülümse.
“Kızım, canım, yavrum” de
Dertlerime ortak ol.
Hayatın çıkmaz sokaklarında,
Bir başıma bırakma beni.
Yol gösterenim ol.

Gel anne!
Gel de sil gözyaşlarımı. 
Okşa kar yağan saçlarımı.
Yüzümdeki çizgilere dokun. 
Sıcaklığını duymak istiyorum,
Sarıl bana anne…
Sımsıkı sarıl hem de.
Sinsin içime kokun.

Ülkü Duysak
www.kafiye.net