ON YEDİ YIL

Geçmez diye düşünme zamanı,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.
Bitmez sanma bu yıllarını,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Yağmur çamur demeden okula,
İstemesen de yine girdin sınıfa,
Öğretmenler durur hep karşında,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Her gün okul yolu; dert, kahır,
Sınavlar sana oldu ağır,
Şikayetin çok, durma bağır!
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Her sınıfı geçişinde sevinçten,
Sınavlara kalınca üzüntünden,
Sıcak günlerin eziyetinden,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Sen değil miydin dün daha çocuk,
Sen değil miydin, o afacan çocuk!
Sen değil miydin ağlayan çocuk,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Sınavların stresinden bunalınca,
Öğretmenin soruları korkutunca,
Üzüldün ara sıra kopyaya dalınca,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Zaman su gibi akıp gitti yaşamında,
Sen aldırmadın, adımların sonunda,
Bir veda gecesinde Ilıca salonunda,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Klasik müzik hafif müziğe gidince,
Horonlar aldı piste güzeller girince,
Genç delikanlılar kol kola girince
Bak on yedi yıl geçti şimdi.

Çığlıklar göz yaşları ile ıslanınca,
Sarılmalar artık çaresiz kalınca,
Ellerin havada boşlukta kalınca,
Bak on yedi yıl geçti şimdi.

“Onuncu Yıl Marşı” oldu veda mesajın,
Üzülme, daha yaşama yeni başlangıcın,
Postacı son bir defa olacak baş tacın,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.

Güle güle sizlere yeni nesil,
İlkeler, akıl, bilim, senin bil!
Hüseyin der artık kendini bil,
Bak on yedi yıl bitti şimdi.


İzmir 23.06.2004
Hüseyin DURMUŞ
Emekli Edebiyat Öğretmeni
Şair Yazar
www.kafiye.net