Şadırvan Güvercini

Gönlümü ferahlatan sevgin nerede noksan
Tenha bakışlarından gözbebeğim incinir
Zahiren var olupta, heyhat…Ömrümde yoksan
Hüznü siler yüreğim yine sensiz geçinir
Fedakârlıksa şayet ateşe katlanamam
”Ölmeye varım” deyip her saniye yanamam

Haddi aşmam desem de sözümde sessiz çığlık
Çatlak sesimde güfte inletiyor mihrabı
Ortada bir mahkeme duvarlarda sağırlık
Cefakâr bir hayale sokar paslı mızrabı
Sarsıntıdan bunalıp farketmez kapıyı aç
Yangın yetişir bende sanma külüne muhtaç

Andolsun ki yaşamak nefes almak da eşsiz
Hicabımın renkleri hakimdir meseleye
Gün günü kovalarken vadi kalmaz güneşsiz
Hayatın yokuşunda gelmiyor aceleye
Yine de duamdasın vicdandan silip kini
Akibeti paklıyor şadırvan güvercini…

Nezahat Yıldız Kaya
www.kafiye.net