ÇARESİZ

Çoğu atıl dururken ne büyük nimet usum
Maziyle sevinse de insan anar çaresiz
Farklı eylemle bile ömrünce yaşar masum
Kendiyle övünse de insan kanar çaresiz.

Beklenen kötü sona giderken adım adım
Korkudan olsa gerek bir soru soramadım
Tüy dökme mevsiminde fayda vermez kanadım
Zannıyla dürülse de insan yanar çaresiz.

Kelamın geçmediği Cenabı Hak kararı
Gördüğümüz her şeyin elbet vardır yararı
Melekle gerçekleşir hesabın kâr zararı
Canıyla dövünse de insan sınar çaresiz.

Her dostunum diyene ruhumla bir sarıldım
Nefsimle sevişerek olur olmaz darıldım
Aylardır su görmemiş toprak gibi yarıldım
Acıyla gerilse de insan donar çaresiz.

Benliğimden biliyorum hayat çok küçük bir an
Çalışıp didinmekle tutulmaz ki bu zaman
Ölüm bizi beklerken ne demektir el aman
Şanıyla belirse de insan kınar çaresiz.

17.03.2016
Ahmet Çelik
www.kafiye.net