şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Gönül Yangınında Kaos
Söyletme ne olur derunumda neler var
Bilir misin
Heceler ne mecalsiz bercesteler gizler
Yinede karış diyorum nefesime
Sonunu görmeyen buğulu aynamda olsan
Malum ya bu bir ukde
Bekletmek de var
Pişkinliğe bağlamak da…
Eyy adab- ı aşk!
Uzansam özgürlüğe
Bir çift güzelim ‘kirpikleri albenisi ‘yeter mi
Umutları merhabaya tüketirken
Parmak uçlarım unutabilir mi
Ele geçirmişken künyem hayal kırıklığını
Endamına yakıştır korkuyu
Çekerken emsalsiz elifleri
Ortaya saçılmış şiirler çıkar
Çıkar ki
Yüzünden öptüreyim özlemi
Ben mi dedim yoksa bunları
Ahh yok mu benim soluk alışım
Belli ki erguvanlar bir kez tesadüfle açar
Göz bebeklerinde yüreği sürgünüm;
İnanamıyorum ben inat sen ısrar
İçimden hırçın dalgaları alıp götürsen
Islak kumlara yazsan adımı kimsenin gitmediği…
Sanırım kalakaldık
Ve de yaşıyoruz
Gecenin bir vardiyasında al sana provasız…
Pişman değilsem niçin
İçimde söze susamış onca kırgınlığım
Tüm hakaretlere dudak bükmelerim
Yalnızlık hep mi kör kuyulara yerleşir
Dönmemek üzere inzivaya çekilir
Bu yüzden mi nutkum tutulur
Yağmalanmış melodileri yastık yapar
Her biri kendi şaşkınlığı içinde
Bilirim uçurumların suskunluğu
Kendi sesimin acizliği
Ve şu kırmızı pembeli sardunyalar
Ahh onlarda olmasa
İşte onlar gizli hıçkırığa yeşertenler
Yalnızlık tarlamda eşlik edenler
Tek başına göçmen kuşlar gibi
Ökseye tutunmasam bari
Ki nicelerin değil mi kaosu
Gönül yangınında yaşanan bu sürgünü…
İlknur Özgün Yıldırım____ 26 Mart 2016 Cumartesi
www.kafiye.net
Yorum Yapın