BENİ İYİ HATIRLA

Sobelerse geçmişin, ricam olur, ilk önce,
Aramıza soktuğun pis kediyi hatırla.
Pişmanlığını döksün yaşların ince ince.
Bu ceza sana yeter; beni iyi hatırla.

Güvendiğin dağlara karlar yağdırır kader.
Yakana yapışır da yoldaşın olur keder.
Ahım tutmaya görsün, ömrünü ziyan eder,
Uçurumlardan iter; beni iyi hatırla.

Gönlümün sarayının vefasız kiracısı!
Kalsaydın, mutlulukla tüterdi hep bacası.
Bir gün sen de anlarsın, ayrılığın acısı,
Ölümden daha beter; beni iyi hatırla.

Sevdamızın cesedi ihanet denen salda,
Ödeşmeye gidiyor, mahşere doğru, yolda.
Şimdi sevgili, şimdi, kesip attığın dalda, 
Sadık bülbülüm öter; beni iyi hatırla.

Yasakladım girmeni hayalime, düşüme.
Gölgen bile düşmesin, yanılıp da peşime.
Üflerim sanma sakın kül tutan ateşime.
Güven ölür; aşk biter; beni iyi hatırla.

Mücella Pakdemir

İstanbul

www.kafiye.net