Darağacında Ki Şiir


Kaç vebal sığar bir vedaya 
Kaç defa katleder çaresiz bir yüreği
Unutma 
Bir nefesle varolan herşey
En sevdiğin bile olsa
Gün gelir uğurlanır bir selayla..

Zulamda saklı sen kokulu mürekkeple
Sığmazdım hiç bir şehre
Hiç bir sokağa
Çürürdü utancından gölgem
İsyan dolaşırdı
Yosunlu kaldırımlarda kimsesizliğim..

Ne vakittir tebessümü eksik yüzümün
Kendimi kırıp incittim aynalarda
Acım dinmiş olsun isterdim 
Bir rüyadan uyandığımda
Toprağa düşerdi alnımın akı
Ve yıkılırdı 
Kalbimin sana olan bütün inancı..

Kaç vakitlik yalnızlığa niyetlendin ki
Takvim yaprakları sayılmıyor yokluğunda..
ve ben bilir misin
kaç ahı temizledim gözyaşlarıyla..

Kahreden zamanin koynunda
Sensiz bir gün daha mayalanmadan
Harfleri asıyorum yokluğuna
Bir şiir daha çıkıyor usul usul darağacına…

Ayfer Aksoy
www.kafiye.net