şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Vardığın Terk-i Diyarda Gittiğin Yol Kurtuluş
Onca evlerde beden ölümleri
Hülya harmanında birer ‘’hiçi’;
‘Yalnızlaşmanın karanlığa yakınlaşması…
Bulutların gölgesinde
Alaca karanlıkla oynayışı!’
Göz kadehlerine gözyaşı doldursam
İçine dürülmüş gülümseme katsam…
…….
Pîr aşkına
Ana rahmine konulmuş görünmezle
Kafi gelir mi moral ötesi
Efkarlanışı kırağı çalmış gönle
Ten yumuşaklığını düşür hadi kolaysa sözcüklerime
Ah… Güleç fasıllarda yürek aşılanması
Sevdalı tomurcuklarıma dokun
Düşlerime öyle bir kardelen bahçesi koy ki
Sema’ya el açmış Allah’a döneyim…
Seyret o zaman dolunay aydınlığımı
Huşu içerisinde nasıl da başım hafif eğik
Dönerken açılıyor beyaz tennurem
Duyar mıyım bende
Tüm bu varoluşun garip seslerini
Ben ki karışırım diyor haşmetlime
Hoş sevdamdır diyor semaya ‘zikrim’
Koca evrende dönen bir zerreciğim
Ahhh…Renk verse şölenim
Tuğra renkli canım
Yağdıracak elbet tatlılaşan temennilerim
Gecenin parmakları hecelenmiş
Sunuyor koca bir hüzzama tevazumu
Görünmeyen tekdüze yıldızlar
Yoklatıyor güneşi güzlenirken yeşile
Ateşi ki içimde
Uayıp gidecek gündüze
Hissettirmenin ritimkar telaşı mı bu
Gönül katmanları olmuş dekorasyon
Bitmez ki hayaller; hesaplaşmalar, itiraflar…
Bin tedirginlik, bin ürperiş
Siparişli sebepli, sebepsiz;
Yanaklarımda açar menekşeler
Yahut kasım patı mı desem…
Yakalamadan ruhumu
Mor sızılı çekişmeler
Ağırlarmasan olmaz mı
Sessizlik merdivenlerindeyim
Özlemli gün-batımı siluetlerini beklemekteyim
Alev salmış
Aynı kor düşmüş gök kubbeye ya
Vardığı terk-i diyarda gittiğim yol kurtuluşum mudur…
İlknur Özgün Yıldırım_____ 04.01 2016
www.kafiye.net
Yorum Yapın