YALAN DÜNYA

Büyüdükçe hep birseyler öğrendim
Öğrettiler yönlendirdiler
Yaşama sebeplerim vardı onlara göre
Ama ben bunları bilmeyerek yaşadim hep
Kuralları vardı onların kurallarım da vardı
Kurallarına uymam gerekiyordu
Dik durmam ayağımı sektirmemem gerekiyordu
Öyle olmaya zorladılar ve öyle de oldum
Hep birilerini mutlu etmek için soludum nefesimi
Ben yürüdüm onlar yol aldılar
Onllar mutlu oldu onlar güldüler
Kendimi unutturdular bana
Ben niye vardım peki ne için yaşıyordum..
Benim hayallerim yokmuydu..
Mutlumuydum peki
Mutlumusun diyesoran hiç olmadı
Ben diye birsey yoktu hiçte olmadı
Bir duzen kurulmuştu 
Ona uymam gerekiyordu uydum
Sonuç ne 
Kim mutlu kim mutsuz
Bu kimin hayatı kimin elinde
Yasama sevinci elinden alinan kim
Boşu boşuna bu nefesi soluyorum diyen kim 
Soğuttular beni hayattan
Hiç bir şeyden tad almıyorum artık..
Yaşama sevincimi yordular 
öldürüp elimden aldılar
Elimde kalan boşu boşuna giden
Geri gelmeyecek yıllarım
Arda kalan boş boş bakışlarım..
Güçsüzlük karamsarlık ve buyuk mutsuzluk..
Ne içindi onca çaba onca emek
Butun çabalarımın karşılıgı bu muydu
Bana hayatın
Önüme tepsiyle sundugu hayat buydu
Benim başka seçenegim yoktu
Arda kalanlarla yetiniyorum şimdi..
Onları soluyorum..
Nefesi nefes nefes diye
Solumuyorum artık..

Ayfer AKSOY ( Ay Işığı)
www.kafiye.net