ANLAMAK ZOR VELAKİN
Uçarken üstümüzde kelebekler bembeyaz
Rüzgarın ıslığıyla düşerken semah yapar
Kimine keyif verir kimini vurur ayaz
“Elif elif diyerek incecikten yağar” kar

Ağaçların dalları ipekten tül yüklendi
Kartpostala benzedi karşı dağdaki çamlar
Zengin kayak peşinde fakire dert eklendi
Akşamın hüznü çöktü kapandı bütün camlar

Hiç durmadan yağan kar dönüşür canavara
Dağlardan yuvarlanan çığlar bir fecaattir
Kefen olup örtülür insana ve davara
Acıyla yaşananlar kış gelince mutattır

Bozkırda açan çiçek, güzel şehir Ankara
Büründü beyazlara nazlı gelindi sanki
Atasının yolunda giderken bahtı kara
Erisin bütün karlar aşkıyla öyle yan ki

Kar yağıyor sürekli ipeksi ve inceden
Neler getirir akla geçicidir bu dünya
Çekip çıkarsın bizi karanlık bir geceden
Himmet esirgenmezse mağfiret olur derya

Beyaz rüya içinde gönderilen elçiler
Anlatırlar durmadan anlamak çok zor lakin 
Kimi beni korkutur, kimi kalbe nur çiler
Anlatırlar sırları anlamak zor velakin
NİLÜFER SARP
www.kafiye.net