MEVSİM KIŞ

Mevsim kış mevsim ayaz
Yanık türküler avaz , avaz
Sobada çay közde ekmek
Dilde sabırla çokca niyaz
Dışarda kaldırımlar ıslak
Geceden kalma gözlerimkadar
Gidişin şehrimi enkaza çevirdi
Ne bir kuş ne bir canlı koydu
Ellerim arasında yüzüm
İçli zılgıtlara benzer her sözüm
Liğme , liğme hasretine bölünür özüm
Gözlerinin bende kaldığından beri
Anla iki gözüm
hayalinle olmuşum kördüğüm
Yaşıyorum yaşamaksa 
Kalemden şiir, şiir kanayarak
Senden eksik, geceden eksik, günden eksik
Avucuma bıraktığın son resmin
Dilimde düşmeyen ismin
Biraz sen biraz ben
Bir avuç toprak dalında dökülen
Yaprak gibi…..

Semra sezer
07/11/2015
www.kafiye.net