EYLÜL

*
Eylülde doğa başlar gizliden hazırlığa, 
Sararıp solar otlar, boyun büker sarmaşık.
Dünya usulca döner metruk bir mezarlığa 
Hicranı yaşar içten, yaşa boğulur aşık.
*
Bir hüzün yumağıdır, beni anlatır eylül 
Ruhumda melankoli, kalpte hüsran yaşarım.
Güz gülleri solarken feryat figanda bülbül 
İnleyen yaprakların ağıdına şaşarım.
*
Eylülün romanları, şarkıları başkadır,
Yazılır şiirlerde özlemler mısra mısra.
Kimi koşar menzile, bazen de yol aşkadır 
Kalemler tasvir eder eylülü yazar asra.
*
Eylül hazanın adı, yazınsa miadıdır .
Yalandan sevenlerin ah dolar kaşıkları .
Solgun, yılgın yaşanan burukluğun adıdır.
Hüsran esen yürekler, kahreder aşıkları.
*
Yazın son gözyaşları toprakta kavrulurken,
Neşe saçar yağmurdan sonraki gökkuşağı.
Üfleyen rüzgarlarda gazeller savrulurken,
Aşk nağmesi fısıldar gönlümün barışığı.
*
Gecesi başka güzel, sabahı özlem dolu. 
Eylül sanki hayatın tılsımlı kavşağıdır 
Ruh çelen efsunuyla Nil’in gizemli yolu 
Ve beşinci mevsimin sönmeyen ışığıdır
*

NİLÜFER SARP
www.kafiye.net