Oysa Çok Bekledim

Oysa çok bekledim. Seslere kulak kesildim. Uyudugumda üstümu ortmemistim. Uyandigimda üstümu ortmuslerdi.

Bi el var yanibasimda, daha gözüm açılmamış olacak ki goremedigim. Bi toz yumağı var başımın hemen önünde taşıyorum. Hayır yük değil, ağır değil, o benim sevgilim.

Onun tırnaklarını kurşun kalemle boyuyorum. Önümde iki seksen uzandıgi notu. Istifini bozmadan bana nasıl da çok fazla şeyi çağrıştırıyor. Onu tebrik ediyorum hadi uzat elini.

Yine abartmisim. Çok fazla süslenmisim ve o malesef benim süsümü de tanıyor. Gözleri buradaysa tanıyor. Memnun oldum yine sevgilim. Sen ilkokulda habire ardını kemirdigim o kırmızı kalemler gibisin her yanıma bulasiyorsun ve aşikâr ki babam buna da çok kızacak.

Ah derdim. Ah benim derdim. Benim endişem. Benim sevgilim. Gel son kez sarilalim aç aç aç kollarını. Merhaba.

Hatice Kübra Öktem 14.8.15

www.kafiye.net