NİHAYETİNDE

Nihayetinde biter papatyanın falı.
Düşer son yaprak.
Döne ,döne..
Bir çocuk gülüşü gibi solarak.
Kemiği kırılmış an olur zaman.
Yaralanır cümleler,
Kan damlar avuçlara…
Ağlar şiirin dizeleri
Ağlar…
Yavaş ,yavaş
kipriğin ucundan koparak.
Sonra, 
Sarar ruhu, dört duvarın kolları.
Kaybolur tanrısı..
Günahı olmayan bir sevişme başlar geceyle..
Can tükenir. 
Kalmaz artık anne rahminin tadı…

(Süveyda)
 Fatma Gül ÖZCAN
www.kafiye.net