Güneşe Çıkmak İstiyorum

___kimsesiz çocuklara ithaf en____

Soğuğun gölgesini üzerinize düştüğü zamana ısınmak için güneşi aradınız mı? Bir lokma kuru ekmeği gözyaşınızla ıslattınız mı? Rüzgârın uğultusu hiç ninni gibi geldiği oldu mu kulağınıza. Kâbuslu gecelerde çığlık çığlığa uyandığınızda yastığınıza sarılıp yorganın nefesini dinlediniz mi? Gökyüzündeki yıldızlarla ve ayla sohbet ettiniz mi? Ateş böceğinin ışığında mutluluğu yakalamaya çalıştınız mı? Çocukken mutlulukla gülümseyin yüzün üzerine gölge düşmesi ne demek bilir misiniz?

Dün ya üzerindeki bu kalabalık arasında yalnızım, öksüzüm, yurtsuzum, kimsesizim. Bütün renklerin içinde bana bırakılan siyahım. Arsızım evet hem de çok arsız… Açım hem de çok aç… Bu arsızlığım ve açlığım sevgiye…

Onca varlığın içinde sevgi yokluğunu yaşıyorum. Beni aranıza almaya utanıyorsunuz. Üzerime rengârenk giysiler giydirip, pahalı oyuncaklarla gönlümü almaya çalışırken içimdeki boşluğu dolduramıyorsunuz.

Beni sadece bayramlarda özel günlerde ziyaret edilen mekânlar olarak görmekten bir vazgeçebilseniz… Bulanık suya bakar gibi tepeden bakmak yerine içinden bakmayı deneseniz içindeki canlıları da göreceksiniz. Sadece başı okşanırken verdiğiniz sevgiyi siz de yüreğinizde hissedeceksiniz…

Haydi, uzatın elinizi. Sadece sevginizle, cicili bicili giysiler, pahalı oyuncaklar istemiyorum sizden. Yüreğinizin bir köşesinde, bir katre yer istiyorum… Sevginizle sevmeyi öğrenmek istiyorum… Aranızda yabancı değil, sizden biri olmak istiyorum… Gece gibi örtünmek yerine, gökkuşağının bütün renklerini taşımak istiyorum…

Haydi, tutun elimden güneşe çıkmak istiyorum…

11.05.2011
Fatma AVCI
ww.kafiye.net