CENNET YOLCUSU

Azrail yatağında nefesten can alırken,
Göze perde çekilir son ışığın kalırken,
Ruhun bedenden kopar el ayağın salırken,
İmanını korumak son görevi sayılmış.

Şeytan yaklaşamamış bir adım bile yana, 
Kudreti ile iman gösterilmiştir ona,
Okundukça kur’anı huzur dolmuş ruhuna 
Nefsine direndiği sevaplarla sarılmış

Şahadet kelimesi o diline yakışır,
Zemzem dolu şerbeti boğazına akışır,
Hazırlığı tamamdır gitmek için bakışır, 
Azraile tatlı can isteyerek sunulmuş.

Hep nasihat verirdi saf ve temiz özüyle, 
Kefenine sarılmış gülümseyen yüzüyle, 
Duaları okunmuş başta Allah sözüyle, 
Tabutuna girince sanki içi saraymış.

Koymuşlar musallaya amber kokusu ile,
Sorulmuş dostlarına hak helâlmidir diye,
İyi huylu meftaya duaları hediye,
Tüy gibi hafifleyip kabrine uğurlanmış.

Cennetin kapıları sorgusunda açılmış,
Etrafa misler gibi hoş kokular saçılmış,
Mükafatı verilip en güzeli seçilmiş,
Dünyaya aldanmayıp, mertebeye ulaşmış.

NESRİN ÖNEM DEMİR
30 06 2015
www.kafiye.net