KARA SEVDAM

 

Kara sevdam, ömrümün ipeği
Resmini yaptım bıraktığın boşluğa
Biraz yıldız dokudum, biraz ışık tozu
Sonra bıraktım içindeki kelebeği
Aydınlansın diye bıraktığın kör oda
Öptüm buz tutmuş gözlerini.
Okşadım
Ellerimde kalan son sıcaklık
İndi yanaklarından aşağı
Sardı dudaklarından göğsüne
Kayan bir yıldız gibi gövdeni


Sesizce aktın o zaman

Başka bir dünyaya gidiyordun
Anladım, duvarda gittikçe siliniyordu
Kalbimle birlikte çizdiğim resmin.
Düşüyordun kirpiklerimden
Islanıyordu oda, ev, dünya sonra kainat
Bakıp resmine bir veda bir dilek
Bir de sallanan bir mendil kıt kanaat
Günah olsa da bu sevda,
Yani diyorum ki
Bak hâlâ devam ediyor hayat.

Zeki KIRHAN
www.kafiye.net