HEYHAT

Bir ilmek boğumu kadar aydınlık…
Kayıp gidiyor ellerimden hayat.
Ne derin bir boşluktur içimdeki,
Dolmuyor heyhat!

Bir gizli gerçeğin iki adım ötesi…
Dünden kalan her gün bayat…
Ne korkunç bir acıdır içimdeki,
Dinmiyor heyhat!

Bir kafes özgürlüğüdür yaşadığım.
Kırılmış kanat…
Sesizliğin sesidir içimdeki,
Susmuyor heyhat!

Ülkü Duysak
www.kafiye.net