HAYAT

Çekilesi dert mi? 
Derman mı verdin ? Bilemedim hayat
Üstüne gittikçe söndürdün ışığını 
Çek elini üzerimden biraz nefes alayım 
Ne üzmekten usandın, 
Ne de sabrına dayandım hayat..

Suskun hallerimden istifade edindin 
Yerin dibine sokacak kadar da didindin 
Birarazcık mutluluğa kul köle ettirdin 
Mükafatı hüsranla bana tatdırdın hayat…

Çiçeğinle böceğinle hep gözümü boyardın 
Yokuş koydun yoluma tırmandıkça dayandım 
Sabrımı sınayarak sen benimle oyalandın 
Güldür artık şu yüzü somurtup durdun hayat.

Söyle de öğreneyim 
Daha çekecek çilem varsa bileyim 
Ya dermanımı ver, ya da bırak gideyim 
Böyle boynum bükük döküntü harabeyim
Balçıkla sıvanmış, sürünüp bin beterim 
Tüketdin şu ömrümü çare arar gezerim 
Ver ecele talimatı bende rahat edeyim 
Kara toprak altında bırak dinleneyim hayat..

Yok olmaz dersen bana birazcık beni anla 
Huzur isterim senden sadece bir kaç damla 
Çok değil inan bana damarda atacak kanla
Boğazım düğümüne sor anlatsın beni sana 
Almıyor doldırdukça dert dayanmış sonuna
Peşin sıra gitmekten bıktım usandım hayat…

Nesrin Önem Demir 
14. 05. 2015
www.kafiye.net