DÖVSÜNLER

Bir cisim, bir ruh ve bilinmezlik,
Eller, ayaklar derken gözler, benlik
Hiç bu dünyada değilmiş gibi densizlik,
Bedenin her yanını sarmış bir tembellik.

 

Yollar kalabalık, adım atmak zor
Bu beden kapılmış sele görme hor,
Biraz gaflet, biraz cahillik, sanki kor!
Nasıl yürür bu et yığını sen ona sor?

Ağlasın isterdim gözlerimi,kızarıncaya kadar
Dövsünler cismimi, inan kan çıkıncaya kadar
Okyanustaki azgın dalga duruluncaya kadar
Dövülsün, dövülsün ruhum yoruluncaya kadar

                               İzmir / 16.01.1979
                               Hüseyin  DURMUŞ
                              Emekli Edebiyat Öğretmeni
                              Şair Yazar
                              www.kafiye.net