SIR İÇİNDE SIR DOLU

Farkına varamadan öyle geçer ki zaman
Koşuşan atlar gibi bir gün varırsın sona
Sır içinde sır dolu felek vermez hiç aman
Zemheride yanarken temmuzda dona dona

Düşe kalka bitirsen bu yolu hiç durmadan
Ne gelecekse gelsin deyip akılsız başa
Bazen pişmanlık duyup hiç kimseye sormadan
Benzetirsin hayatı koca bir kara taşa

Yalan dünyaya nasıl aldandığını düşün
Bitmez demişlerdi ya “ye iç gez toz” aldırma
Yalanlarına kandın hüsran oldu son düşün
Yeter artık ağlayıp yürekleri kaldırma

Çokça hevesli idin kurulup yapılarda
Kibirlenip baktın hep aferin almak için
Gelip geçen herkese kızarak kapılarda 
Selamı esirgedin acaba neden niçin

Bu son faslında ömrün etrafını kırarak
Yaşarken kuytularda zoraki gayretinle
Ona buna her zaman kumpaslar da kurarak
Kendini gösterdin ya haydi şimdi var inle

Aklına hiç gelmedi, başladığım noktaya
Geri dönerim bir gün diyerek hep uyuyan
Doldurdun miadını günleri saya saya
Bırak boş işlerini gaflete düşme uyan

NİLÜFER SARP
16 KASIM 2014
www.kafiye.net