KESTANE 

 

                     Karanlıkların aydınlığıdır,
                     Korkuların karamsarlığıdır,
                     Köhnemişlerin zorlandığıdır,
                     Gökyüzümün yıldızı oluver. 

                     Kestane rengindeki zülfünde,
                     O bembeyaz olan ahu yüzünde,
                     Kendine cezbeden, sen  şâhende,
                     Gökyüzümün yıldızı oluver.
 

                     Şuhluğun cezbeden bir nâzende,
                     Gülücüklerin bende hanende,
                     Bana olur musun bir nâzende,
                     Gökyüzümün yıldızı oluver.
                    

                     Bilemem ismini, hiç sorulmaz
                     Gönüldür gelir geçer onulmaz,
                     Gökyüzünde yalnız yıldız olmaz,
                     Gökyüzümün yıldızı oluver.
 

                      Hüseyin der, zülfünle bağlama,
                      Gül yüzüne ram edip dağlama,
                      Güzelliğinle akıp çağlama,
                      Gökyüzümün yıldızı oluver. 
 

                                            Ekbir/08.01.2006 Ayvalık
                                            Hüseyin DURMUŞ    
                                            Emekli Edebiyat Öğretmeni
                                            Şair Yazar
                                            www.kafiye.net