Sezai Karakoç’a İthafen

MEŞÁLE

Çiğniyorum, Karapınar yokuşlarını ayaza karşı,
Çağlayan’dan gençliğimi toplayıp, iniyorum Ovacık’a,
Bolvadin’de, Sevgi Duvarlarına, papatya taçları çiziyorum.
Bahçelerde hüzünle ezilen, binlerce yaprağın yerine..
Rahlesini uzatmış Şeyh Mansur’um
Bakıyor Tillo’dan aydınlığa….

Gelincikler, üveyikler konuşuyor arkamdan,
Geç diyorlar,bitmeyen sevdalara Malabadi Köprüsünden
Kan ter içinde, isimsiz binlerce gölge,
Dönülmez yolların yangınlarından toplanıyor
Ellerinde umud’a dair binlerce Meşale….

Nuray TUNÇ
www.kafiye.net