KALAYCI

Bulamazsın bahtımdan daha kara kap kacak
Hünerli ellerinle parlatsana kalaycı
Körükle de sönmesin, iyice yansın ocak
Cehennemî ateşle harlatsana kalaycı

Önce yıka bir güzel; islerim çalkalansın
Nefsime kömür bula; iştihayla yalansın
Nişadırlı kalayın, pamuğuna bulansın
Derin göçüklerime nur katsana kalaycı

Örsün bağrına yatır, çekiçle, acıma, vur
Kezzabı dök üstüme; kıvılcımlarda kavur
Parçala benliğimi, külümü göğe savur
Sözüm geçmez gönlüme, sen çatsana kalaycı

Yanları nakışlayıp, perdahlayıp ortayı
Sıvazlayıp ovala bu harap kaportayı
Selamete dönüştür yaşadığım vartayı
Cilayı katmanlara bol atsana kalaycı

Yalakta kaldı ölüm; maşa ucunda dirim
Ömür boyu dayansın, çabuk kusmasın kirim
Ayan beyan ortada; sevapça pek fakirim
Günahımı içinde sır tutsana kalaycı
Mücella Pakdemir

4. kitap şiirlerimden. Tastiklidir.

www.kafiye.net