SİNEM KÜL OLDU

Bu nasıl sevdaymış biran gülmedim,
Sırtımdan hançerle vurdu ölmedim,
Vicdansız yarimiş ben hiç bilmedim,

Gözlerimden yaşlar aktı sel oldu,
Sevdiğim dön artık sinem kül oldu.

Yangın yeri gönlüm saçımı yoldum,
Yar senin derdinden derbeder oldum,
Hasretinden yandım gül idim soldum,

Döküldü yaprağım şimdi yel oldu,
Sevdiğim dön artık sinem kül oldu.

Bir zalime gönül verir kanarsın,
Deli gönül feryad eder yanarsın,
Bunca derdin birgün biter sanarsın,

Canıma zehridi sana bal oldu,
Sevdiğim dön artık sinem kül oldu.

Benim gönlüm senin gelde gör halım,
Ne köşler isterim ne saray zalım,
Dönüpte sormadın birgün ahvalım,

Sevdamız gönülden gönle yol oldu,
Sevdiğim dön artık sinem kül oldu.

Vefasıza gönül verdim boşimiş,
Kime can dediysem yılan eşimiş,
Kara bahtım benim yar a keşimiş,

Bir gönüle girmiş bana el oldu,
Sevdiğim dön artık sinem kül oldu.

Yanıyor yüreğim ne olursun sar,
Yağlı urganlara gelesin sen yar,
Ölsemde cesedim çağırır yar yar,

Ecel alsa canım canan kul oldu,
Sevdiğim dön artık sinem kül oldu.
Zehra Demirtaş Boz
www.kafiye.net