BUĞDAY KABİLESİ

Ezik gönülleri sardın, uzunca bir süre
Bir inanmışlık kalesi ördün çevrene,
Kaz gelecek yerden, tavuğu da esirgedin
Susuz bir Haziran seni bekliyor Buğday Kabilesi…

Tanrı bilir doğrusu, her zaman işini,
Buğday Kabilesinde, gözetilmez hiç bir dişi,
Kar düşecek elbet, seni derleyen ellerede
Kılınacak namazın birgün, erkişi niyetine…

Han olur, hancı olur, derdinden sarhoş,
Kimsesiz yetimin ah’ı kalırmı boş?
Nuray der ki; arınamassın yıkansan zemzem ile
Buğday Kabilesi, çıktığın gibi vuracaksın dibe…

NURAY TUNÇ|FİKİR&SANAT
www.kafiye.net