İSYAN

Eskimiş mavisi tavanın,
Küf tutuyor ayaklarımın prangası,
Gitmiyorum..
Gidemiyorum bir adım öte.
Dört bir yanım zifiri,
Mayın tarlasından beter gece.
Hani uzansa elim tutsa günesi,
Gün geceden zehirli..
Hadi umutsuzluğum.
Yenilgilerim hadi..
Vazgeçmeden isyan bakışlarım,
Tam zamanı.
Geçirin boynuma kementi..!!
Sevemedim yenilgiyi,
Insan kendi kendine ölemiyor direnirken.
Tam da şimdi..!!
Umutlarımla,
Vazgeçmediklerimle asın beni.
Korkmayın hadi:
En fazla gölgem alkış tutar ardımdan
Ve sona erer bir şairin nöbeti..

(Süveyda)
Fatma Gül ÖZCAN
www.kafiye.net