“GEL” “ESSAH”TA, KUL BERZAH’TA!

Bakıp bakıp yanaktaki alıma,
Hiç bakmadan yüreğimin halına
Diyorsun ki “konmak için dalıma,
Can yoldaşım, ciğer parem ev biraz”
Dil essahta, yol fersahta evemem.

Kırk satırla lime lime can evim.
Parça pinçik edilmişken tek sevim,
Diyorsun ki “kaf dağındaki devim,
Ben yeterim,gül biterim sev biraz”
Bülbül ‘sah’ta, gül mizahta sevemem”.

Yüce dağsın, namusumsun arımsın
Gir gönlüme,yağmurumsun karımsın
Diyorsun ki ” yüreğimde yarımsın,
Sevda ipi kayım olur gev biraz”
Sel essahta, bil timsahta gevemem!

Yalnız Allah varlığında şad olur.
Bir sen bir ben ,can cana dilşad olur.
Diyorsun ki,”sende ‘ben’ mirsad olur
Gel gönlüme say umara hev biraz”
“Gel” essahta, kul berzahta hevemem.

Kalem ayrı, kelâm ayrı, dil ayrı.
Gönlü makber eylemişim ben gayrı
Diyorsun ki “sağı sayarsın sayrı,
Olsan nolur biraz Ankâ, Dev biraz”
Kül essahta,sol bin ahta deve yem!

Nermin Akkan
Dilşad:gönlü hoş, sevilmiş
Mirsad:aceleci ,yıkılmayan,yılmayan ,gizemli, daime kendinden emin, hayat dolu
Hev: sükunete erme, huzur bulma.

www.kafiye.net