O ÇOCUKTUK BİZ

Biz; sevdalarımızı öykünmekten yorulmazdık,
Gülümseyişlerimizde bile, buruk emekçilerin izleri vardı,
Geceleri göğe, bir yıldız kaysın diye şarkı söyleyen o çocuktuk biz
Hiç aslında, birbirimizden ayrılmadık….
Tapılası mabedlerimizdi; her yağmur yağdığında sığındığımız o tahta barakalar,
Katıksız ekmeğin lezzetini, tıka basa gursaklara değişmeyenlerdendik biz,
Umutlar sırf yeşersin diye, her bahar gelişinde
Zemherileri çocuk kalbimizde kağıt helvalara sardık……

NURAY   TUNÇ|FİKİR&SANAT
www.kafiye.net