HAYAT

Sarmaşık gülüne benzedi hayat
Sardıkça kıvrandı içi boş bayat
Dikeni soktukça ettirdi feryat
Çıkılmaz yoluna çevirdi hayat

Geride sadece yıkık dökükler
Sarsılmış benlikle yırtık sökükler
Canlarından bezmiş boynu bükükler
Koskoca çınarken devirdi hayat

Düşünüp taşınmak mümkün mü sanki!
Her zaman karşında durduğu anki
Yıllardır yanında olmuştur kanki
Aklımı fikrimi kemirdi hayat

Zehirden içecek sunar elinle
İki büklüm yapar eğik belinle
Sanki meydan okur afet yelinle
İliği kurutup emdirdi hayat

Saçına akları doldurur doymaz
Yılları aylara katarda saymaz
Ömrünce peşinden koşsan da durmaz
Gözüme mil çekip bitirdi hayat

NESRİN ÖNEM DEMİR
02 02 2015
www.kafiye.net