şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Köyüm…
Her sabah güneş ile, Sivri kaya göz kırpar
Güvercini, kartalı, maviye kanat çırpar
Kırmızı ile beyaz, evlerde dile gelir
Vatan benim herşeyim, can feda güle denir
Üç köyü birleştirip, Üçlüce konmuş adı
Başka yerde bulunmaz, su ve aşının tadı
Ben bu köyde doğmuşum, havası çiçek kokan
Soğuk billur suları, pınarlardan gür akan
Anıların içinde, dolaşıp duruyorum
İçimdeki çocukla hayaller kuruyorum
Geçmişi düşünerek gülümsüyor yüzümüz
Selam ile başlardı, dilden çıkan sözümüz…
Kücük yeşil mescid’de, ders verirdi hocamız
Minikti kalplerimiz, içten idi duamız…
Buğday başaklarıyla şarkı söylerdi diller
İmece usulüyle birlik olurdu eller…
Yazın harmanlarında, günlerce çalışırdık
Tınarlar savrulurken, tozlara karışırdık…
Mani ve türkülerle, sevdalar dillenirdi
Hasretin kor ateşi, birazcık küllenirdi
Çocuklar koşuşurdu, yemyeşil çayırlarda
Dağ çileği toplardık, çiçekli bayırlarda
Yeşilin bin bir tonu, bağrından selam verir
Derdimin dermanı köy, kederimi giderir
Ben bu köyde doğmuşum, mis kokar al gülleri
Allahı zikrederek öter şen bülbülleri…
Emine Yılmaz Dereci
www.kafiye.net
Yorum Yapın