CAN KUŞUM

Dünyanın meşakkati yüreğimi yormasın
Şamdan gibi yanarken rüzgar gülüyle sönme.
Sevdanın sarhoşuyum aşk meyini kaldırdım
Tuttuğun ellerimi bırakmayı düşünme.

Ne sen bensiz yaparsın, nede ben hoş yaşarım
Sayfaların almadığı mesafeler kat ettik.
Yarına köprü kurduk seninle nazlı yarım
Dünümüzü çalarak ağlatana kahrettik.

Of çektim yıllar boyu yol oldu meyhaneler
Mutluluğu aradım bağlamanın telinde.
Farkına varamadan uçup gitti seneler
Acımasız zamanın çelik oldum elinde.

Düğmeler parçaladım bağrımı yumruklarken
Attığım naralara, feryadıma dil şahit.
Tevekküle yöneldim dünyanın zevki varken
Nefsimden arınarak olmuşum artık zahit.

Gözlerinin rengiyle,cemaline nazırım
Derinlere inerek beni bana getirdin.
Son noktayı sen koydun okunmaya hazırım
Kırk beş yıllık yazdığım romanımı bitirdin.

OZANMERDAN mutluluk bir başkaymış sevince
İhtiyacım kalmadı gözyaşı sileceğe.
Ne gelirse bahtıma takdire boynum ince
Ömür vefa kılarsa şerh koydum geleceğe.

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN/14/01/2015
www.kafiye.net