Gönülleri Aydınlatır Didarın

Medine’nin gülüydün hiç gülmedin
Alemlere ışık saçar didarın
Son resulsün Sana hayran ümmetin
Beklediği rahmet Sensin toprağın

Gafiller gurbeti öz yurdu sandı
Kuş misali kuru bir dala kondu
Beşerin çilesi Seninle dindi
Nurlu adın güneşidir mekanın

Hasretin hararettir beklemek sac
Gölgen olmasa eğer yaşamak güç
Sonsuzluk saatle bölünür mü hiç
Efendisi Sensin ahir zamanın

Hakikatte dilden yanmış gönüller
İnsan insanın kurdu mecazen yer
Oysa sözlerin bize: “Seviniz” der
Sırrı Sende kanatlanıp uçmanın

Mürtedin mesleği kin ile kibir
Mümin gönül ehli azığı sabır
Arifler bilir ki ilk durak kabir
Aşıklara ayan olmuş makamın

Hatice Eğilmez Kaya
www.kafiye.net