SESSİZ ÇIĞLIĞIM

ne çok şey söylemek isterdim sana..
hepsi dilimin ucundaydı…
yutkundum..
sessizliğin çığlıklarına bıraktım kendimi.
isyanım avaz avaz haykırdı nerdesin diye..
içimde taşan yağmurlara saldım kederimi..
sürüklendi umutlarım kayıp gitti elimden…
tutamadım

ne çok şey söylemek isterdim sana..
gözlerimde çağlıyordu sevincim,
gözbebeklerimde gizliydi sevgim.
yüreğim kuş olup uçmuştu sana.
kanatlarına takılmıştı minik bir yürek..
bakışlarında umudu bulmak istedim.
Uzaktaydı hayalin, koştum peşinden yetişemedim…

ne çok şey söylemek isterdim sana.
söylenecek sözler boştu oysa ben yaşamak istedim..
yaşamla düşler karıştı birbirine..
karmaşanın içinden yine yalnızlığım çıktı karşıma…
gerçeklere yenildim..

ne çok şey söylemek isterdim sana..
gökyüzüm karardı.
sitemlerim şimşek olup çaktı.
pembe bulutlarım karardı sensiz gecelerime..
zaten hiç olmamıştı.
fırtına çıktı, gemim su aldı.
seni bekledim…
bekledim…
beklerken ne çok şey yitirdim..

ne çok şey söylemek isterdim sana…
ne çok…
sözlerim keskin bir kılıç
isyanım nefrete dönüşmesin istedim..
içimdeki çocuk savundu seni..
kırılmanı istemedim..
kalemim yüreğime yazarken sensizliği, hayallerim uykuya daldı yine.
küçük bir sızı minik bir gözyaşı misafirim sadece.
sabahım beni bekliyor yolculuğum geceye..
dilimden dökülen…
peki..
canın sağolsun ne diyeyim

şule akar
20.09.2006
saat.23.10
www.kafiye.net