SİLGİ VE KALEM

Bir silgi olsaydım !
Hayatım’daki neleri silerdim ?
Hatalarımı’mı ,yanlışlarımı’mı, silerdim !
Ben hayatımda’ki hatalarımı’da, yanlışlarımıda seviyorum galiba !
Yaşanması gereken ne varsa yaşanıyor ,yaşanmalıda zaten, yaşadığım hiç birşeyden pişman olmadım olmam da…
Hata dediğimiz olayları’da aslında bizler isteyerek ,bazen de bilerek kendimizi içinde buluyoruz.
Başarısızlık mı !
Başarısızlıklarımda ise asla yıkılmam, çünkü bilirimki başarısızlıklarım, başaracaklarımın başlangıcıdır !
Başarısızlıklarım beni bir başka başarıya taşıyacağını bilirim , pes etmem tekrar tekrar denerim…
Elbette bazen düşeceğiz ,dizlerimiz kanayacak, yüreklerimiz yanayacak, ama unutmayın ki zaman her şeyin ilacıdır, yaralar birgün kapanır kabuk bağlar…
Düşünce yaralar alsakta nasıl ki ayağa yeniden kalkıyoruz,
her paşarısızlığımızda da yeniden ayağa kalkıp bir hedef belirleyip başarıya koşmalıyız…
KALEM olsaydım hayatıma kimi veya kimleri eklerdim?
İşte bu; kalem olmak…
Hayatımı sil baştan yazardım sanırım ve başarılı bir yazar olmak isterdim.
Hayatıma bir çok İNSAN eklerdim….
Hepimiz insanmıyız?
İnsan olmak sadece 2 kol, 2 bacak ,2 göz , 2 kulaktan oluşmaz ,buda tartışılır !
İnsan olmak nedir sizce?
Ben insanım diyebiliyormusunuz, diyebiliyorsanız ne mutlu diyebilene…
İnsan olmak için yürek lazım, dürüst olmak ,hak yememek, gönül incitmemek ,canlıya zarar vermemek bunlar yeterlimi sizce; bence değil,,,
Eğer insanlık adına çalışıyorsan ve üretiyorsan canlıyı seviyorsan ve insalığa faydalı olabiliyorsanız ve kimsenin hayatına tecavüz etmiyorsan işte o zaman insansın…
Kalem olsaydım dostluğu kardeşliği yazardım ve hatta hata şu anda’da yazdım galiba….
“NE YAPARSAN ELİNLE, ODA GİDER SENİNLE”

Haydi kardeşliğe dostluğa elele…

 

Zehra Demirtaş Boz
www.kfiye.net