ONU MÜJDELER SARSIN


Heder ettim gönlümü ömre ömür yüklerken
Geldi geçti sessizce ardın sıra seneler
Hangi düşler kışladı, hangisi yaz beklerken
Menzile yığıyorum bilseniz neler neler

Zaman oldu hüzünler buharıyla savruldu
Ardın sıra iz kaldı içimde yer ederek
Göze inat söze tad dudağımda kavruldu
Çözerim düğümleri boyun büküp giderek


Kimi gün eğrilirken bazen kırdım dalımı

Sızı düştü sineme duyurmadım ağrımı
Kan kustum da güldüm hep göstermedim halimi
Çalıştım düz durmaya bastım yene eğrimi

Rüzgarlar toplar elbet süpürürken hazanı
Beklesin cemreleri bahar bilmesin varsın
Ah! Çekerken sabırla kaynar sitem kazanı
Ben hicranın koynunda onu müjdeler sarsın.

Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net