EKERİM

Parmağımla yırtarım örtüsünü gecenin
Görürüm umuduyla sokakları ölçerim
Sırrını sorgularım ismindeki hecenin
Yolun her adımına hayalini ekerim.

Sessizlikle konuşur kendimle dost olurum
Fırsat bu fırsat deyip belki seni bulurum
Sahil dalga beklerken seherde durulurum
Hasreti vuslat sayıp kader gibi çekerim.

Taşa adın yazmaktan zaten artık nahoşum
Sen kalbimde yaşarken ben alkolsüz sarhoşum
Uyur gezer misali güzel çehrenle hoşum
Yüreğime serpilen aşk ekini biçerim.

Gözlerim ağlamaktan üç öğün aşım hüzün
Hikâye dinlemekten geçmişle başım hüzün
Kırışan şu yüzümle ihtiyar yaşım hüzün
Bir kez gülerek gelsen bu canımdan geçerim.

Hırçınlığı kayboldu sakinleşti cinlerim
Düşmanla sarmaş dolaş bitti cümle kinlerim
Güneş doğmak üzere neden niçin inlerim?
Karanlık saklasa da aydınlığı seçerim.

22.10.2014
Ahmet Çelik
www.kafiye.net