ÇOCUKLUĞUM

Çocukluğum başlardı sabah erken,
Okul bahçesinde, koşup oynarken,
Ne güzeldi o günler,
Arkadaşlıklar bir başkaydı o günlerde,
Hasret kaldık okulun atmosferine,
Bazen neşeli kahkahalar atardık sınıfın içinde,
Bazen de muziplikler peşi sıra komiklikler,
Sabahları en çok ekmek kokusu sarar ya etrafı,
Okulda da tebeşir, kalem kokusu,
İlim irfan yuvası, yuvaların hasıdır okul,
Ne güzeldi çocukluğum,
Bilgide yarışırdık, düşmanlık yoktu içimiz de,
Bana deseler ki ömrünün sonu na adar okula git,
Giderdim hiç düşünmeden,
Öğretmenimin o güzel sesi yankılanırdı,
Günaydın çocuklar derken,
Bütün gücümüzle günaydın öğretmenim demek ne güzeldi,
Parfüm kokusu gibiydi kitapların kokusu,
Sarardı ruhumuzu büyülerdi adeta,
Teneffüsleri can kulağıyla beklerdik,
Kovalambaç saklambaç oynamak için
Ey çocukluğum sen ne güzelmişsin,
Dön gel yine bana desem gelir misin?,
İmkansız gelemezsin,
Ama ben hep o günlerdeyim,
Sen gelmesen de ben sana her gün gelirim.

NİGAR AĞIR
21/10/2014
www.kafiye.net